Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verkleefd]

VERKLEEFD, bijv. n., verkleefder, verkleefdst. Eigenlijk, een deelw. van het ongebruikelijke verkleven. Gehecht, door genegenheid verbonden: zij schijnt meer aan hem verkleesd, dan hij aan haar. Van hier verkleefdheid.