[Verklappen]
VERKLAPPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verklapte, heb verklapt. Van het onscheidb. voorz. ver en klappen. Iets al klappende aan den dag brengen: zij heeft alles verklapt. Menige deugeniet verklapt zich zelven. Van hier verklapper, verklapping, verklapster.