Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verkiezing]

VERKIEZING, z.n., vr., der of van de verkiezing; meerv. verkiezingen. Van verkiezen. De daad van verkiezen: de verkiezing van eenen Burgemeester. Bijzondere gesteldheid op het een of ander: ieder heeft zijne verkiezing. Dat is mijne verkiezing, het voorwerp, waarop ik bijzonderlijk gesteld ben. In de Godgeleerdheid is verkiezing een Goddelijk besluit, om deze en gene menschen boven anderen te behou-

[p. 169]

den: Bogerman wilde niet, dat de verwerping aangetast wierd, voor dat de verkiezing omvergeworpen was; en dit vond Episcopius bezwaarlijk. Zamenstell.: verkiezingsdag, verkiezingsleer, verkiezingsmaaltijd, enz. vroedschapsverkiezing, enz.