Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verhoorder]

VERHOORDER, z.n., m., des verhoorders, of van den verhoorder; meerv. verhoorderen en verhoorders. Van verhooren. Al wie verhoort: wie was de verhoorder der gevangenen? Verhoorder der gebeden. L.D.S.P.