Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verhakstukken]

VERHAKSTUKKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verhakstukte, heb verhakstukt. Van het onscheidb. voorz. ver en hakstukken, van hakstuk. Eigenlijk, van nieuwe hakstukken voorzien. Bij Kil., ook verhielen, ver-

[p. 154]

versenen. In het gebruik, evenveel hoe, verstellen: verhakstuk dien kruiwagen eens voor mij! wat is daar te verhakstukken? beteekent, wat is daar te doen?