[Vereering]
VEREERING, z.n., vr., der, of van de vereering; meerv. vereeringen. Verkleinw. vereeringje. Van vereeren. De daad van vereeren in deszelfs verschillende beteekenissen: eene pligtmatige vereering des Allerhoogsten. Door eene gestadige vereering van mij met uwen omgang. Vereering van het een en ander was van een gewenscht gevolg. Het gene vereerd, of geschonken, wordt, een geschenk: hij heeft eene vereering gekregen. Men schonk het mij, als eene vereering. De Koningen van Scheba ende Seba sullen vereeringe toevoeren. Bijbelv. Bijzonderlijk iets, dat ter belooning van gedane diensten op eene vereerende wijze geschonken wordt: dat een iegelijk Schepen ofte Rhaadt onser stadt mede tho rade sal gaen, hebbende sijn behoorlijke vereeringhe, oft stadtgeldt. v. Hass.