Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verdreveling]

VERDREVELING, z.n., m., en vr., des vredrevelings, of van den verdreveling; der verdreveling, of

[p. 128]

van de verdreveling; meerv., verdrevelingen. Van verdrijven. Bij Kil. verdrevener. Een mensch, die ergens uit verdreven is, een vlugteling, een balling: de verdrevelingen werden terug geroepen