[Verbouden]
VERBOUDEN, verouderd bedr. w., gelijkvl. Ik verboudde, heb verboud. Van het onscheidb. voorz. ver en bouden, van boud, anders bald, stout, roekeloos, en genegen tot kwaad doen. Bij Kil. evenveel, als verstouten, stout maken: omme te verboudene zine lieden. Walewein. Ook wederkeeriglijk: de verboude hem, zich, M. Stok. Ende als ic mi verboude. Lod. v. Velth.
Auteursrechtvrij