Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verberging]

VERBERGING, z.n., vr., der, of van de verberging; zonder meerv. De daad van verbergen, en in den Statenbijbel ook eene schuilplaats, of een bedeksel; blijkens: datse opstaen, ende u helpen, datter verberginge voor u zij. - De wolcken zijn hem eene verberginge, dat hij niet en siet.