Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Veiligen]

VEILIGEN, bedr. w., gelijkvl. Ik veiligde, heb gevei-

[p. 76]

ligd. Veilig maken: veijlighen de weghen. Kil. Zamenstell.: beveiligen, enz. Van veilig.