Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitworp]

UITWORP, z.n., m., des uitworps, of van den uitworp; meerv. uitworpen. Van uit en worp. Hoogd. auswurf. De daad van uitwerpen: deden sij des volgenden daeghs eenen uijtworp. Bijbelvert.