Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitvriezen]

UITVRIEZEN, onpers. w., ongelijkvl. Het vroor uit, heeft uitgevroren. Ten einde vriezen: laat het uitvriezen. Ook wel eens persoonlijk, door vorst gezuiverd worden, met zijn: toen de hemden uitgevroren waren. Het linnen vriest mooi uit.