Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitslabben]

UITSLABBEN, bedr. w., gelijkvl. Ik slabde uit, heb uitgeslabd. Van uit en slabben. Bedr., al slabbende ledigen: de hond heeft zijnen bak reeds uitgeslabd. Slabbende opslurpen: laat de beesten het uitslabben.