Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitschampen]

UITSCHAMPEN, onz. w., gelijkvl. Ik schampte uit, ben uitgeschampt. Van uit en schampen. Al schampende ergens uit glijden, springen, enz.: de bijl schampte uit, en hieuw mij in den voet. Van hier uitschamping.