Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uithouden]

UITHOUDEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik hield uit, heb uitgehouden. Van uit en houden. Vaneen houden: de spriet dient, om het zeil uit te houden. Volhouden: ik kan het niet langer uithouden. Houd het nog eenige weinige dagen bij hem uit.