Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitdrinken]

UITDRINKEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik dronk uit, heb uitgedronken. Van uit en drinken. Al drinkende ontledigen: drink den beker schoon uit. Ergens uit opdrinken: hebt gij alles reeds uitgedronken?