Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitdrenken]

UITDRENKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik drenkte uit, heb uitgedrenkt. Van uit en drenken. Hooft bezigt dit woord, in de beteekenis van uitblusschen:

Dat al uw natsgewelt
Niet uit zoud kunnen drenken
De vlam, die 't harte smelt;

Doch het is reeds verouderd.