Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tusschenspel]

TUSSCHENSPEL, z.n., o., des tusschenspels, of van het tusschenspel; meerv. tusschenspelen. Van tusschen en spel. Geenszins, zoo als tusschengespeel, bijzonderlijk muzijk, welke ergens tusschen gespeeld wordt, maar allerlei spel tusschen andere spelen: het tusschen-

[p. 227]

spel van heden is de bruiloft van Kloris en Roosje. De Kinderen verzonnen een lief tusschenspel.