Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Troosteloos]

TROOSTELOOS, bijv. n. en bijw., troosteloozer, troosteloost. Zonder troost, van troost beroofd: eene troostelooze weduwe. Nimmer verkeerde ik in troosteloozer toestand. Van hier troosteloosheid. Van troost. Zie loos.