TRONIE, z.n., vr., der, of van de tronie; meerv. tronien. Het gelaat, aangezigt: eene alledaagsche tronie. En zwenckend hare tronje. Vond. Dat Angoulesme de tronije met eenen snuitdoek afdweilde. Hooft. Schoon eene onbeschaamde tronie haere verwe niet eens verschiet. Vond.
Auteursrechtvrij