Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Troefspel]

TROEFSPEL, z.n., o., des troefspels, of van het troefspel; meerv. troefspelen. Van troef en spel. Bij Kil. een spel, waarin de troef de hoofdrol speelt, een

[p. 191]

kaartspel. Voorts ook zulk eene reeks van troeven, als iemand bij het rondgeven, of koopen, van kaarten krijgt: is dat geen fraai troefspel?