Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Treurgeestig]

TREURGEESTIG, bijv. n. en bijw., treurgeestiger, treurgeestigst. Van treuren en geestig. Bij Kil. ook treurmoedig. Treurig van geest: zij schijnt zeer treurgeestig. Van hier treurgeestigheid.