Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toezwaaijen]

TOEZWAAIJEN, bedr. w., gelijkvl. Ik zwaaide toe, heb toegezwaaid. Van toe en zwaaijen. Al zwaaijende toevoeren: men zwaaide hem den wierook toe. Figuurlijk, toebrengen: iemand den wierook van lof en dank toezwaaijen, en, eenvoudiglijk, hem lof toezwaaijen.