Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toevloeijen]

TOEVLOEIJEN, onz. w., gelijkvl. Ik vloeide toe, ben toegevloeid. Van toe en vloeijen. Vloeijend naderen: van waar vloeit ons al dat water toe? Oneigenlijk, toedringen, als een vloed: er vloeide eene groote menigte toe. Het geld schijnt hem van rondom toe te vloeijen. Aanvangen met vloeijen: nu vloeit het bloed

[p. 136]

toe. Aanhouden met vloeijen: het water vloeit steeds toe.