Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toetrappen]

TOETRAPPEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik trapte toe, heb toegetrapt. Van toe en trappen. Bedr., digt trappen: ik heb dat gat toegetrapt. Onz., sterk door trappen: trap toch wat toe. Aanvangen, of voortgaan, met trappen: trap maar toe!