[Tippen]
TIPPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik tipte, heb getipt. Aan den tip afkorten: laat uw haar een weinig tippen. Eene speelkaart tippen, haar aan eenen tip kenmerken, om haar te kunnen onderscheiden; eene kunstgreep van valsche spelers. Ook wel eens onzijd., even als het hoogd. tipfen, tüpfen, neders. tippen, met eenen tip van den vinger, of een puntig werktuig, aanroeren. Van tip.
Auteursrechtvrij