Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Teling]

TELING, z.n., vr., der, of van de teling; zonder

[p. 72]

meerv. Het voortbrengsel, de opbrengst, van teelland, enz.: wat die telinghe beter is, dan viertig pond tornoise. v. Hass. Dit woord komt van telen.