Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenwoelen]

TEGENWOELEN, onz. w., gelijkvl. Ik woelde tegen, heb tegengewoeld. Van tegen en woelen. Tegen

[p. 67]

iets woelen, of woelend zich verzetten: zo de Vorst daer hert wil tegenwoelen. S. Cost.