Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenstemmen]

TEGENSTEMMEN, bedr. w., gelijkvl., Ik stemde tegen, heb tegengestemd. Van tegen en stemmen. Andere stemmen door zijne stemgeving bestrijden, of daar door eenig voorstel afkeuren: ik kan niet dan tegenstemmen.