Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenleer]

TEGENLEER; z.n., vr., der, of van de tegenleer; meerv. tegenleeren. Van tegen en leer. Eene leer, die tegen eene andere leer aandruischt: eindelijk be-

[p. 58]

zweek de leer van Arius, onder de tegenleer der drie-eenheid.