Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[p. 736]

[Straftooneel]

STRAFTOONEEL, z.n., o., des straftooneels, of van het straftooneel; meerv. straftooneelen. Van straf en tooneel. In den verhevenen spreektrant, een schavot: ik zag den goeden Koning het straftooneel optreden.