Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Stofferen]

STOFFEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik stoffeerde, heb gestoffeerd. Eigenlijk, met zijden stof bekleeden: die hoed moet gestoffeerd worden. Dus is een vertrek stofferen, eigenlijk, hetzelve met een zijden behangsel opschikken, en voorts hetzelve van al het noodige voorzien: is die kamer gestoffeerd, of niet? Een gestoffeerde kamer te huur. Overdragtelijk, versieren: het is met goud gestoffeerd. Stofferende den troon, daer de Engelen uitvielen. Vond. Stofferen eene lofspraek.

[p. 710]

H. Dull. Nog overdragtelijker, verdichten: hij kan meesterlijk stofferen. Stofferen de logenen. Kil. Het is eene gestoffeerde leugen. Van hier stoffeerder, versierder, stoffeersel, versiersel, en bij Kil. ook huisraad, en veurhanck: voorhangen, oft stoff eersel van een camer oft bedde. v. Hass. Stoffering, enz. Zamenstell.: ongestoffeerd. Dit bastaardwoord, in het hoogd. staffieren, komt van het vr. stof.