Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Steenkalk]

STEENKALK, z.n., vr., der, of van de steenkalk; zonder meerv. Van steen en kalk. De kalk, die uit menigerlei steenen gebrand wordt, en tegen schelpkalk overstaat: men geeft den naam van kalksteen aan dat

[p. 660]

slag van steen, waaruit de meeste steenkalk wordt gebrand.