[Stadsregt]
STADSREGT, z.n., o., des stadsregts, of van het stadsregt; meerv. stadsregten. Van stad en regt. De voorregten en vrijdommen, uit hoofde van welke eene plaats door den naam van stad van een dorp onderscheiden wordt. In dezen zin wordt het meervoud bij voorkeur gebezigd: wat was menige plaats voorheen moedig op hare stadsregten en privilegien! Dat vlek heeft nog geene stadsregten bekomen. Voorts even hetzelfde als stadskeur. Zie dit woord. Als ook het regtsgebied van eene stad, anders derzelver ban, jurisdictie, vrijheid, enz. geheeten: dat huis staat nog onder het stadsregt, of de vrijheid van Utrecht. Eindelijk somwijlen het geregt van eene stad: hij werd door het stadsregt verhoord.