[Sprei]
SPREI, z.n., vr., der, of van de sprei; meerv. spreijen. Anders spree. Een deken, een dekkleed: over het bed lag eene kostelijke sprei. Het zwanendons bespreit met geborduurde sprei. Vond. En onder eene sprei en achter een gordijn. D. Deck. Bevloeit de gansche spreij. Hooft. Zamenstell.: spreivisch, anders leervisch, lat. stromateus. Beddesprei, tafelsprei. Van spreiden.
Auteursrechtvrij