Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Sponsen]

SPONSEN, bedr. w., gelijkvl. Ik sponste, heb gesponst.

[p. 584]

Eene doorgestokene teekening met fijn gestotene houtskool wrijven, om haar op iets anders over te brengen. In het fr. poncer. Van spons.