Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Sok]

SOK, z.n., vr., der, of van de sok; meerv. sokken. Verkleinw. sokje. Een bekleedsel der voeten, dat niet verder, dan de enkels, reikt: zoo lang mijne kinderen heel klein zijn, dragen zij sokken, in plaats van kou-

[p. 532]

sen. Linnen sokken, wollen sokken. Van hier sokachtig, sokkerig, flodderig: alles zit u even sokkerig aan het lijf. Zamenstell.: kindersokken, klompsokken.

Sok, eng. sock, hoogd. socke, fr. socque, komt van het lat. soccus.