Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Snel]

SNEL, z.n., vr., der, of van de snel; meerv. snellen. Verkleinw. snelletje. Kil. snelle, snelleken. Eene oulings gebruikte drinkkan. Volgens Kil. dus genoemd, omdat zij schielijk uitgedronken worden kon.