Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Smient]

SMIENT, z.n., vr., der, of van de smient; meerv. smienten. Een zwemvogel van het geslacht der eenden: ik schoot twee ganzen en vijf smienten. Ook wordt een mager, schraal mensch met dezen naam bestempeld: hij is een regte smient.