Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Smeulen]

SMEULEN, bedr. w., gelijkvl. Ik smeurde, heb gesmeurd. Bij Kil. evenveel, als smeren, bemeuzelen, of, zoo als men in Vriesland zegt, bemoezen, bemorsen. Van hier smeurig, morsig.