Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Slappen]

SLAPPEN, onz. w., gelijkvl. Ik slapte, heb geslapt. Slap worden: de wind begint te slappen. De nering slapt, er is weinig aftrek. De boter slapt, wordt met minder graagte gekocht, en daalt dus in prijs. Het stamwoord is slap. Zie slap.