Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Sim]

SIM, z.n., vr., der, of van de sim; meerv. simmen. Verkleinw. simmetje. Een aap: de looze sim is nimmer te betrouwen. Eene sim, van achter en van voren al even schaemteloos. Vond. Zamenstell.: simmengeslacht, simmenkuur, simmenneus, simmenras, simmentrek, enz.

[p. 440]

Sim, Kil. simme, lat. simia, is van het lat. simus, platneuzig, afkomstig.