Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Servies]

SERVIES, z.n., o., van het servies; meerv. serviezen. Verkleinw. serviesje. Een bastaardwoord, ontleend van het fr. service, dat niet slechts een tafelgeregt aanduidt, maar ook het vaatwerk, waarvan men zich aan tafel bedient; in welken laatsten zin wij ser-

[p. 437]

vies bezigen; terwijl wij het voorts ook nog voor het vaatwerk, waaruit men thee, koffij, of chocolade, drinkt, plegen te gebruiken: een blaauw servies. Een servies met gouden randen. Een servies voor dertig personen. Zamenstell.: tafelservies, theeservies, enz.