[Schuiteboef]
SCHUITEBOEF, z.n., m., des schuiteboefs, of van den schuiteboef; meerv. schuiteboeven. Bij Kil. Iemand, die de schuiten bij derzelver aankomen opwacht, om zijne diensten aan te bieden. Van schuit en boef, welks beteekenis oulings minder hatelijk was, dan hedendaags. Zie boef.
Auteursrechtvrij