Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[p. 414]

[Schuimblad]

SCHUIMBLAD, z.n., o., des schuimblads, of van het schuimblad; zonder meerv. Van schuim en blad. Een plantgewas: men heeft zestien verschillende soorten van schuimblad. In het lat. cardamine.