Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schuifraam]

SCHUIFRAAM, z.n., vr. en o., der, of van de schuifraam; en des schuifraams, of van het schuifraam; meerv. schuiframen. Verkleinw. schuifraampje. Van schuiven en raam. Eene vensterraam, die zijdelings,

[p. 410]

of boven en benedenwaarts, open en toegeschoven wordt: de Engelschen hebben zich door de uitvinding der schuiframen verdienstelijk gemaakt.