Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schrompe]

SCHROMPE, schrompel, schrompele, bij Kil. een rimpel, in het hoogd. schrimpf, schrumpf, schrumpel, neders. rumpel, rimpel. Van hier schrompelen, rim-

[p. 403]

pelen, hoogd. schrumpfen, en schrumpeln, neders. schrumpen, zweed. skrumpen; en schrompelig, hoogd. schrumpfig, en schrumpelig. Dit woord is niet slechts verwant aan rimpel en rimpelen, maar ook aan krimp en krimpen.