[Schelkruid]
SCHELKRUID, z.n., o., des schelkruids, of van het schelkruid; het meerv. is niet gebruikelijk. Eene plant, welke een saffraankleurig, scherp bijtend sap geeft, en waarvan meer dan een soort is, lat. chelidonium; ook schelwortel en stinkende gouwe genaamd.