Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Ruchtbaar]

RUCHTBAAR, bijv. n. en bijw., ruchtbaarder, ruchtbaarst. Wereldkundig: laat het toch niet ruchtbaar worden. Van hier ruchtbaarheid. Het stamwoord is rucht, bij Kil. gerucht. Zie gerucht.