Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[p. 250]

[Rouwen]

ROUWEN, bedr. w., gelijkvl. Ik rouwde, heb gerouwd. Bij Kil. ook rouden, opkaerden. Lakens en andere wollen stoffen van vlokken zuiveren, en glad en effen maken: dat laken is nog niet gerouwd.